1. Proces operacyjny rezerwacji biznesowej kontenerowego przewozu ładunków drobnicowych
(1) Nadawca przesyła faksem list przewozowy do NVOCC, a list przewozowy musi określać: nadawcę, odbiorcę, powiadomienie, konkretny port przeznaczenia, liczbę sztuk, wagę brutto, rozmiar, warunki przewozu (opłata z góry, płatność przy odbiorze, płatność przez osobę trzecią) oraz nazwę towaru, datę wysyłki i inne wymagania.
(2) NVOCC przydziela statek zgodnie z wymogami zawartymi w konosamencie nadawcy i wysyła do nadawcy zawiadomienie o przydzieleniu statku, czyli zawiadomienie o dostawie. Zawiadomienie o przydzieleniu statku będzie zawierać nazwę statku, numer rejsu, numer konosamentu, adres dostawy, numer kontaktowy, osobę kontaktową, najpóźniejszy czas dostawy i czas wejścia do portu, a także będzie wymagać od nadawcy dostarczenia towarów zgodnie z podanymi informacjami. Dostarczono przed terminem dostawy.
(3) Deklaracja celna.
(4) NVOCC przesyła faksem potwierdzenie listu przewozowego do nadawcy, a nadawca jest proszony o potwierdzenie zwrotu przed załadunkiem, w przeciwnym razie może to wpłynąć na normalne wystawienie listu przewozowego. Po wypłynięciu NVOCC wystawi list przewozowy w ciągu jednego dnia roboczego od otrzymania potwierdzenia listu przewozowego od nadawcy i uiści odpowiednie opłaty.
(5) Po wysłaniu towarów NVOCC powinien przekazać nadawcy informacje o agencji portu docelowego i informacje dotyczące wstępnego przydziału drugiego kursu, a nadawca może skontaktować się z portem docelowym w celu odprawy celnej i dostawy towarów zgodnie z odpowiednimi informacjami.
2. Problemy, na które należy zwrócić uwagę w LCL
1) W przypadku ładunków drobnicowych zazwyczaj nie można określić konkretnej firmy spedycyjnej
2) Konosament LCL jest zazwyczaj konosamentem spedycyjnym (housc B/L).
3) Problemy z rozliczeniami za ładunki drobnicowe
Rozliczenie za ładunek drobnicowy (LCL) jest obliczane na podstawie wagi i rozmiaru towaru. Po dostarczeniu towaru do magazynu wskazanego przez spedytora, magazyn zazwyczaj dokonuje ponownego pomiaru, a po ponownym zmierzeniu rozmiaru i wagi, jako standard rozliczeniowy, stosuje się standardową stawkę.
3. Różnica między konosamentem morskim a konosamentem spedycyjnym
Angielską wersją morskiego konosamentu jest główny (lub oceaniczny lub liniowy) konosament, nazywany MB/L i wystawiany przez firmę żeglugową. Angielską wersją spedycyjnego konosamentu jest główny (lub NVOCC) konosament, nazywany HB/L i wystawiany przez firmę spedycyjną.
4. Różnica między listem przewozowym FCL a listem przewozowym LCL
Zarówno FCL, jak i LCL posiadają podstawowe cechy listu przewozowego, takie jak funkcja potwierdzenia odbioru ładunku, potwierdzenie umowy przewozu oraz certyfikat własności. Różnica między nimi jest następująca.
1) Różne rodzaje listów przewozowych
W przypadku transportu morskiego FCL, nadawca może zażądać listu przewozowego MB/L (morskiego konosamentu) od armatora lub HB/L (spedycyjnego konosamentu) od przewoźnika, lub obu. Natomiast w przypadku transportu morskiego LCL, nadawca może otrzymać jedynie list przewozowy.
2) Metoda transferu jest inna
Główne metody przeładunku ładunków kontenerowych przewożonych drogą morską to:
(1) FCL-FCL (dostawa pełnego kontenera, połączenie pełnego kontenera, zwane dalej FCL). Wysyłka FCL odbywa się zasadniczo w tej formie. Ta metoda transferu jest najpowszechniejsza i najefektywniejsza.
(2) LCL-LCL (dostawa LCL, połączenie rozpakowujące, zwane dalej LCL). Wysyłka LCL zasadniczo odbywa się w tej formie. Nadawca dostarcza towar do firmy LCL (konsolidatora) w postaci ładunku luzem (LCL), a firma LCL odpowiada za pakowanie; agent portowy firmy LCL odpowiada za rozpakowanie i rozładunek, a następnie w postaci ładunku luzem do odbiorcy końcowego.
(3) FCL-LCL (dostawa pełnego kontenera, połączenie rozpakowujące, zwane FCL). Na przykład, nadawca ma partię towarów, która wystarcza na jeden kontener, ale ta partia towarów zostanie rozdzielona do wielu różnych odbiorców po przybyciu do portu przeznaczenia. W tym momencie może zostać wysłana w formie FCL-LCL. Nadawca dostarcza towary przewoźnikowi w postaci pełnych kontenerów, a następnie przewoźnik lub firma spedycyjna wystawia wiele oddzielnych lub małych zamówień według różnych odbiorców; agent portu docelowego przewoźnika lub firmy spedycyjnej jest odpowiedzialny za rozpakowanie, rozładowanie towarów, podzielenie towarów według różnych odbiorców, a następnie przekazanie ich ostatecznemu odbiorcy w postaci ładunku luzem. Ta metoda ma zastosowanie do jednego nadawcy odpowiadającego wielu odbiorcom.
(4) LCL-FCL (dostawa LCL, dostawa FCL, zwana również dostawą LCL). Wielu nadawców przekazuje towary przewoźnikowi w formie ładunku luzem, a przewoźnik lub firma spedycyjna gromadzi towary tego samego odbiorcy i pakuje je do pełnych kontenerów; formularz jest przekazywany odbiorcy końcowemu. Ta metoda jest stosowana w przypadku wielu nadawców odpowiadających dwóm odbiorcom.
FCL-FCL (full-to-full) lub CY-CY (site-to-site) jest zwykle wskazane na rachunku armatora FCL lub na liście przewozowym, a CY oznacza miejsce, w którym FCL jest obsługiwany, przekazywany, przechowywany i składowany.
LCL-LCL (konsolidacja do konsolidacji) lub CFS-CFS (stacja-stacja) jest zazwyczaj wskazane na liście przewozowym LCL. CFS dotyczy towarów LCL, w tym LCL, pakowania, rozpakowywania i sortowania. Miejsce przekazania.
3) Znaczenie ocen jest różne
Znak przewozowy pełnego kontenera jest stosunkowo mniej istotny i konieczny, ponieważ cały proces transportu i przekazania odbywa się na kontenerze, bez konieczności rozpakowywania i dystrybucji w trakcie. Oczywiście, zależy to od stron zaangażowanych w proces logistyczny. To, czy odbiorca końcowy przejmuje się znakiem przewozowym, nie ma nic wspólnego z logistyką.
Oznaczenie LCL jest bardzo ważne, ponieważ towary wielu różnych spedytorów przewożone są w jednym kontenerze, a towary są mieszane. Towary muszą być rozróżniane za pomocą oznaczeń przewozowych.
Czas publikacji: 07-06-2023
